Splinter Cell Conviction

بله! سم فیشر بعد از مدت ها با یک چهره ی متفاوت بازگشت! همه ی ما نمایش با شکوه Splinter Cell: Conviction را در E3 دیدیم، عنوانی که مدت ها خبری از آن در هیچ جا نبود و همه ی فن ها تقریباً از آن ناامید شده بودند. در ابتدا همه از تغییرات بازی شوکه شدند، البته سازندگان بازی هم گفته بودند که هر آنچه که از کانویکشن قبلی می دانید دور بریزید. بعد از چندین سال صبر و با وجود تاخیر های فراوان در عرضه ششمین نسخه (با احتساب نسخه مربوط به PSP) از سری بازی زیبای Splinter Cell سرانجام این شماره برای X360 عرضه و در هفته ی آینده هم برای PC ریلیز خواهد شد. عنوانی که شخصاً میگم کاملاً ارزش چندین سال صبر کردن را داشت.....

داستان:




3سال قبل
3Years Ago

بعد از ماموریتی در ایسلند، لمبرت خبر بسیار بدی را برای سم فیشر دارد. مرگ Sarah Fisher (دختر سم)
سم بعد از شنیدن این خبر، از کار کردن برای Third Echelon کنار میکشه و مدتی استراحت می کنه. لمبرت برای وی ماموریتی دشوار در نظر میگیره تا کمی از این حالت در بیاد. سم در یک حرکت ساختگی قصد دستبرد به بانک را می کند و بعد تسلیم می شود تا او را به زندانی ببرند که یکی از اعضای گروهک تروریستی John Brown's Army قصد فرار دارد. سم باید به او در فرار کردن کمک کند تا به این ترتیب او وارد گروه تروریستی JBA شود.
در اواخر این ماموریت که سم به نابود کردن کامل آین گروه از درون نزدیک بود، رئیس JBA سم را وارد اوضاع بدی می کند، سم باید بهترین دوستش یعنی لمبرت را بکشد و اعتماد TE را از خود سلب کند، یا جیمی که به او 5 ثانیه مهلت داده را از بین ببرد و ماموریت رو با مشکل مواجه کند. پس (طبق داستان پیش فرض کانویکشن) او لمبرت، بهترین دوستش را میکشد. ولی خبر ندارد که TE هم همراه لمبرت می میرد و سازمانی جدید با اهداف بزرگتر درست می شود......

حال
Now

در کانویکشن سم فیشر به دنبال پیدا کردن اطلاعاتی درباره ی دختر خود و گرفتن انتقام از شخصی که دختر خود را کشته به جزیره ای به نام Malta می رود. او قبلاً اطلاعاتی مبنی بر تصادفی نبودن مرگ سارا به دست آورده بود.
در صحنه ی ابتدایی بازی، سم در این جزیره در رستورانی نشسته است و خدمتکار آنجا یک هدست برای سم می آورد. از طرفی کسی جز Anna Grímsdóttir نمی تونه اون وسیله را برای سم فرستاده باشه. آنا به سم هشدار میده که عده ای برای کشتن سم به طرفش نزدیک می شوند و همچنین مکان یکی از اشخاصی که با قاتل سارا در ارتباط هست رو به سم میگه. بعد از پیدا کردن این شخص و باز جویی (به روشی کاملاً خشن که عصبانیت سم رو نشون میده) او شخصی به نام Andriy Kobin رو معرفی می کنه.
سم پس از جست جو های فراوان کوبین رو (که تا حد مرگ از مشروبات الکلی استفاده کرده!) همراه با گاردهای شخصی پیدا می کنه، ولی او وانمود می کنه که اصلاً در این مورد چیزی نمی دونه. در همین حال که سم در حال کتک زدن کوبین می باشد، او میگه "اونها از من و تو خیلی بـــزرگ تر اند" و ناگهان عده ای از ماموران TE وارد ساختمان می شوند. آنا به سم میگه تسلیم شو، سم هم بعد از چند ثانیه فکر کردن تسلیم میشه و اسلحه اش رو روی زمین میذاره ........
از اینجا داستان بازی دارای اسپویلر هست و اگر بازی رو تموم نکردید یا نمی خواهید داستان بازی رو بدونید، پیشنهاد میشه این قسمت رو نخونید.

سم وقتی به هوش میاد که Tom Reed رئیس جدید TE با آنا در حال صحبت کردن هست. او وظیفه ی بازجویی از سم رو به آنا میده، آنا سم رو آزاد می کنه و به او پیشنهاد همکاری دوباره رو میده ولی سم قبول نمی کنه. آنا میگه تو چیز زیادی درباره ی دخترت نمی دونی! "او زنده است!"
وقتی این جمله از دهان آنا بیرون میاد، سم با لحن قاطعی میگه دروغ میگی و حرف او را باور نمی کند. آنا قول صحبت تلفنی سم با سارا رو میده ولی مکان سارا رو تا زمانی که او را در جلوگیری از حمله به واشنگتن و نجات جان رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا کمک نکند، به سم نخواهد گفت. سم هم ناچار قبول میکنه، اما نه به تنهایی!

20 سال پیش، جنگ خلیج فارس
20Years Ago , Persian Gulf War

سم در جنگ خلیج فارس رهبر یک جوخه ی مهم بود. طی جنگ در عراق این جوخه صدمات شدیدی می بینه و سم رو برای بازجویی اسیر می کنند. همه ی اعضای این جوخه به جز شخصی به نام Victor Coste کشته می شوند .بعد از دستگیری سم، ویکتور با وجود اینکه دستوری مبنی بر منتظر بودن برای رسیدن نیروی کمکی رو داشت، به تنهایی وارد عمل و موفق به نجات سم (که زیر شدید ترین نوع شکنجه ها بود) میشه. بعد از این واقعه او یکی از صمیمی ترین دوست های سم میشود و البته راوی داستان بازی!




وجود این مرحله در بازی از نکات عجیبی بود که برای خود منم زیاد روشن نیست، شاید اصلی ترین دلیل وجود چنین مرحله ای آشنا شدن بیشتر بازیکن با Victor Coste و داستان رفاقت او با سم بود.

حال
Now

سم با کمک ویکتور ماموریت خود را شروع می کنه. بعد از گذشت مدتی او تصمیم می گیره وارد مقر اصلی TE بشه تا به مدارک و اسنادی درباره ی دخترش و لمبرت و همچنین پیدا کردن Tom Reed برسه.
سم در دفتر آنا به پیغام صوتی که لمبرت برای سم گذاشته بود بر می خوره. لمبرت در این پیغام توضیح داده که وقتی فهمید جان سارا در خطر هست، سارا رو با یک هویت و زندگی جدید رو به رو میکنه و به سارا توضیح می دهد که پدرش (سم فیشر) مرده است.
حالا سم به دنبال تام می رود، ولی به جای او کوبین را در دفترش پیدا می کند. بعد از بازجویی های این بار خشن تر! کوبین این موضوع را لو میدهد که TE و گروهی به نام Black Arrow قصد منفجر کردن 3 عدد EMP (پالسی که همه ی وسایل الکترونیکی را از کار می اندازد) در واشنگتن را دارند و بعد از آن ترور رئیس جمهور آمریکا در دستور کار هست.
یکی از این EMP ها نزدیک محل زندگی سارا هست و جان او را تهدید می کند، به همین دلیل سم فقط مهلت خنثی کردن همان یک EMP را دارد. بعد از انجام این کار، ویکتور با با هلیکوپر سارا رو پیش سم می برد، (صحنه دیدار سم و سارا بعد از چندین سال، واقعا حماسی و زیبا طراحی شده) سم این داستان را تمام شده می بیند ولی سارا و ویکتور اصرار دارند که سم باید به خاطر خدماتی که آنا به او کرده هست، به وی کمک کند. پس آنها (سم و آنا) به سوی کاخ سفید و نجات جان رئیس جمهور آمریکا می روند، اما سم نمی دونه که قرار است ترور رئیس جمهور آمریکا به اسم او نوشته شود......[/SPOILER]

داستان در این نسخه هرچند کوتاه بود، اما از همه ی نسخه های پیشین سری SC بهتر کار شده بود و دارای غنا و ارزش زیادی بود.
فلش بک و فوروارد هایی که طول بازی به مراتب نشان میداد، من رو تا آخر بازی پای 360 میخکوب کرده بود.



گیم پلی

بیشترین تغییر در کانویکشن نسبت به سری قبل، مربوط به گیم پلی و قابلیت های آن است. مهم ترین تفاوت، کمرنگ شدن سبک مخفی کاری است (که البته با داستان بازی همخوانی داره و سم دیگر چیزی برای از دست دادن نداره) در اکثر مراحل 2 راه اکشن و مخفی کاری پیش رو دارید. مثلاً می توانید مستقیماً در را بشکونید و با یک اسلحه سنگین همه رو تار و مار کنید (که در این صورت خیلی کار سختی خواهید داشت، مخصوصاً در درجه سختی بالاتر که بعداً توضیح میدم) یا اینکه از پنجره با مخفی کاری وارد شوید و بعد از درست کردن تاریکی برای خود و کشتن چند نفر به صورت مخفیانه بقیه را Mark و با دکمه ی Y آنها را نابود کنید.

سیستم Mark & Execute چیست؟
از قابلیت ها جالب بازی می توان به همین M & E اشاره کرد. این سیستم با پیشروی در بازی و به دست آوردن سلاح های جدید نمون بیشتری پیدا خواهد کرد. به این صورت که شما پس از کشتن و از بین بردن دشمنان به صورت کاملا مخفیانه و یا به طور مبارزات تن به تن دارای چنین قابلیتی می شوید. با فشردن دکمه RB شما چراغ ها، دشمنان و........ رو نشانه گذاری می کنید و سپس در موقعیتی مناسب دکمه Y را فشار می دهید. سم در یک انیمیشن سینماتیک و زیبا دشمنان رو نابود خواهد کرد!
سیستم Mark & Execute بازی رو تا حدودی آسان کرده هرچند که برای بدست آوردن M & E شما باید دشمنان خود را مخفیانه و از روش مبارزه ی تن به تن یا از بازجویی ها این قابلیت رو بدست آورید.



با توجه به نوع اسحله ای که سم آن را حمل می کند، تعداد نشانه هایی که بازیکن می تواند در یک زمان آن انجام دهد متفاوت است. با عمل Marking یا همان نشان گذاری کردن خودمان! یک نقطه در هدف بازیکن مشخص می شود. این نقطه می چرخد و به رنگ های سفید و قرمز تبدیل می شود. وقتی نقطه به رنگ قرمز در آمد باید سریع دکمه ی Execute (همان Y) را زد. در این لحظه سم فیشر از کاور خود خارج شده و به سمت هدف خود تیر اندازی می کند، اما اگر در همان لحظه دشمن از تیر رس خارج شده یا نقطه به رنگ سفید در بیاید، سم فیشر اسحله ی خود را در آورده و آماده ی حمله می شود ولی شلیک نخواهد کرد تا هدف به او نزدیک شود. از هر طریقی می توان دشمنان را Mark کرد. از زیر در و یا حتی از طریق Sticky Camera و ..... ولی همون طور که اشاره کردم، توانایی Execute آنها بستگی به فاصله و برد اسلحه ی سم دارد.

همانطور که می دانید در بازی، برخی قابلیت های نسخه های پیشین (مانند قابلیت حمل اجساد، سوت زدن!، هک کامپیوتر و باز کردن قفل درها و.......) حذف شده اند که البته با توجه به سخن طراحان بازی مبنی بر اینکه ما می خواستیم به بازی سرعت بیشتری بدهیم، شاید نبود این قابلیت ها عجیب نباشد.
مخفی کاری در این عنوان کمی سخت تر از سری قبل شده است. به طوری که بعضی از سایت ها روش مخفیانه بازی کردن رو به عنوان Guide این بازی قرار داده اند. البته همیشه مخفی کاری کار شما را آسان تر از اکشن می کند. قابلیت استفاده از سیستم M & E هم بسته به مخفیانه بازی کردن شما دارد و در بعضی مواقعی که لازم است به راحتی از پس دشمنان بر آیید.

یکی از پایه های مخفی کاری وجود تاریکی و سایه ها برای دیده نشدن است که همانند سری قبلی، شما برای مخفی ماندن حضورتان می توانید به لامپ ها و هر گونه منبع نوری شلیک کنید (البته قابلیت از کار انداختن دوربین و چراغ ها به صورت لیزری و بی صدا که مربوط به پیستول سم فیشر در نسخه های قبلی بود، در کانویکشن وجود ندارد) و برای خود تاریکی ایجاد کنید. در این حالت دشمنان نمی توانند شما را ببینند و صفحه به صورت سیاه و سفید در می آید.

اینبار خبری از Night Vision مخصوص سم فیشر نیست، اما سم در اوسط بازی از Sonar Goggles (ردیابی صوتی) استفاده می کند که علاوه بر دید در شب، می تواند پشت دیوار ها و سیستم های امنیت لیزری را ببینید. این وسیله در حال حرکت با سرعت زیاد، نویز زیادی ایجاد می کند که تصویر قابل رویت نیست، پس فقط در حالت ایستاده یا حرکت با سرعت کم می توان اجسام را به طور واضح دید. مبارزات تن به تن هم دیگر با چاقو انجام نمی شود، بلکه فیشر با استفاده از حرکات رزمی و آکروباتیک خود که همان Krav Maga (سیستم مبارزات تن به تن ارتش اسرائیل) و از اسلحه ای که همراه خود دارد استفاده می کند.

در کل نکته ی منفی گیم پلی بازی کمرنگ شدن نقش مخفی کاری است، البته با وجود راه های مختلف مخفیانه کار کردن در مراحل، این موضوع برای طرفداران بازی و یا افرادی که نمی توانند به آسانی مخفیانه بازی کنند ناخوشایند بود. البته در زمان SC: DA هم بحثی در مورد تکراری شدن گیم پلی مخفیانه ی CT مطرح بود که باعث شد یوبی سافت دست به ایجاد اینگونه تغییرات بزند که عده ای خوششان آمد و عده ی دیگری نه.

انصافاً قسمت های بازجویی بسیار زیبا و بی نقص از آب در آمده است. دیالوگ ها و انیمیشن و حرکات های سم عالی اند، حتی گاهی شاهد واکنش شخصی که ازش بازجویی میشه هستیم. قسمت گروگان گیری نیز در بازی وجود دارد که برای این کار کافیست دکمه B را نگه داشته و شاهد عکس العمل سم باشید.
اکثر کات سین ها و دمو های بازی نیز بر روی در و دیوار نشان داده میشود. ماموریت ها و اهداف سم روی دیوار ها یا روی هر جسمی (با استفاده از سیستم Light Projection) نقش می بنده که نوآوری بسیار جالبی هست.

سیستم Last Known Position چیست؟
از دیگر نوآوری ها میتوان به L K P اشاره کرد. این حالت، سم را در آخرین مکانی که توسط دشمنان دیده شده را به صورت سه بعدی نشان می دهد و دشمنان هم به طرف آن شلیک می کنند و تا موقعی که مطمئن نشده اند آنجا چیزی نیست، دست از حمله برنمی دارن. در این فاصله شما مهلت دارید از پشت، دشمنان خود را از پای در آورید.



بازی دارای 3 درجه سختی می باشد:

* Rookie
* Normal
* Realistic

دو حالت اول چندان مشکل نیستند، ولی درجه سختی Realistic به مراتب سخت تر و دشوارتر خواهد بود و سم با دو یا سه تا تیر خواهد مرد. در این درجه سختی اکشن بازی کردن اصلاً پیشنهاد نمیشه و همیشه باید از راه مخفی کاری (به سبک و سیاق سری های قبلی این سری) وارد عمل شد.

سیستم کاور گیری از نقاط عطف بازی به شمار می آید. حرکات و انیمیشن های سم به هنگام کاور گرفتن قوق العاده نرم و روان هست و لذتی صد چندان را برای شما به ارمغان خواهد آورد. این قابلیت نسبت به نسخه های قبلی مخصوصا PT بهبود یافته و کاملاً در مراحل بازی کار آمد خواهد بود. بازیکن با دکمه LT كاور مي گيريد و با مشاهده مکان مورد نظر، دكمه A را زده و با يك انيميشن جذاب از سم به كاور بعدي مي رويم.

اما هوش مصنوعی بازی که در بازی های مخفی کاری حرف اول رو میزنه، با اینکه بسیار واقع گرایانه است و نسبت به دموی قابل بازی آن بهبود یافته، ولی من در بازی به مشکلات معدودی برخورد کردم. این بخش با وجود مشکلات بسیار ناچیز (در کل بازی به یک یا دو مورد) بسیار خوب کار شده.

سم در طول بازی Gadget های جدیدی را بدست می آورد. مثلاً در ابتدای بازی، او از یک آینه ی شکسته اتوموبیل برای دیدن دشمنان پشت در استفاده می کند، اما در اثر پیشرفت در بازی این آینه ی شکسته جای خود را به وسایل پیشرفته تر (کابل نوری) می دهد. بخش اسلحه های بازی پیشرفت بسیار خوبی داشته است. در طول بازی با جعبه های اسلحه و مهمات بر می خورید که می توانید از طریق آن اسلحه های خود را انتخاب کنید، اسلحه به کلکسیون خود اضافه کنید و یا اسلحه های خود را آپگرید کنید. در بازی اسلحه های متنوعی وجود دارد و انتخاب این نوع اسلحه بستگی به نوع بازی کردن شما (اکشن یا مخفی کاری) دارد، مثلاً برای مخفی کاری از اسلحه هایی که Silencer (صدا خفه کن) دارند باید استفاده کنید ولی در عوض برد یا Range اسلحه شما کم میشود. در مجموع اسلحه های بازی از قسمت های جدا تشكيل شده و به هنگام شلیک واقعا احساس واقعی بودن سلاح ها به شما دست خواهد داد.

یکی از نکات منفی بازی قسمت تک نفره داستانی کوتاه آن است. بازی در درجه ی نرمال در 5 تا 6 ساعت تموم می شود. اما در درجه سختی Realistic قضیه فرق می کند. البته این کوتاه بودن بازی با اضافه شدن قسمت های دیگر به نوعی جبران شده.
بازی به جز قسمت تک نفره، دارای دو قسمت زیر می باشد:

* DENIABLE OPS
* COOP & MULTI PLAYER

بخش Deniable Ops دارای چهار مود Last Stand - Hunter - Face Off و Infiltration می باشد. که هر کدام جذابیت های خاص خودشان را دارند. برای مثال:
در Hunter بازیکن باید تعداد مشخصی دشمن را در Wave های مختلف و در چندین مپ نابود کند. این مرحله باید مخفیانه پیش برود و اگر شما لو بروید، تعدادی نیروی کمکی (تقریباً برابر همون تعداد موجود در مپ) وارد می شوند.
در قسمت Last Stand هم باید در مقابل Wave های زیاد دشمنان یک EMP را حفظ کنید.
این قسمت را هم به صورت تک نفره و هم به صورت دو نفره هم می توان بازی کرد و شما در نقش دو شخصیت Archer و Kerstel هستید. سیستم اسحله ها مانند قسمت تک نفره است و قسمت Uniform اضافه شده است که همراه آن، می توانید Gadget و لوازم جانبی های مختلفی برای یونیفرم بخرید (با Point هایی که از Challenge ها بدست می آورید) و مثلاً می توانید تعداد Flashbang ها رو زیاد کنید یا مقاومت یونیفرم را در برابر گلوله افزایش دهید.
در مود Face Off که بین 2 بازیکن و تعدادی A.I اتفاق می افتد و همانطور که از اسم آن پیداست، یکی از این دو بازیکن با پشت سر گذاشتن A.I ها (هوش مصنوعی) باید دیگری را بکشد.
مود دیگر هم Infiltration هست و کاملاً تمرکز بر مخفی کاری در این قسمت هویداست. دو بازیکن بدون اینکه حتی یک بار توسط دشمن دیده بشوند، باید دشمنان را از بین ببرند. در کل قسمت مولتی پلیر هم پیشرفت مناسبی نسبت به نسخه های قبل کرده است و اکثر DLC هایی که عرضه می شوند مربوط به این قسمت است و اگر از کوتاه بودن بازی ناراحت شدید، بخش Deniable Ops و MultiPlayer را فراموش نکنید!


بخش COOP به سه صورت Split Screen - System Link و Xbox Live بازی کرد. در این قسمت همان دو شخصیت Arch و Ker ایفای نقش می کنند و به قسمت تک نفره شباهت زیادی دارد (وجود قسمت بازجویی و .....) داستان این قسمت، مربوط به 10 روز پیش از شروع جریان های سم فیشر در داستان اصلی است. در این قسمت به شخصیت هایی مانند Kobin هم بر می خوریم. در کل این دو بخش، می توانند زمان کوتاه بخش داستانی را پر کنند. ضمن اینکه یوبی سافت قول DLC های هفته ای را در لایو داده است.

گرافیک

می رسیم به بخش جلوه های بصری و گرافیک. بازی از موتوری به نام LEAD و از تکونولوژی آنریل استفاده می کند و تقریباً توانسته است داستان سم را به خوبی به تصویر بکشد. من در کل بازی به مشکلی در زمینه ی گرافیک و جلوه های بصری برنخوردم، بافت ها و جزئیات عالی کار شده اند و در این زمینه مشکلی وجود ندارد.
ولی در مرحله ی عراق به اولین اشکالات در این زمینه می رسیم که دور دست های مپ و همچنین درخت ها شکل چندان جالبی ندارند.
طراحی محیط ها به زیبایی انجام شده است و انصافا با مستندات واقعی تطابق کامل دارند.
در زمینه ی فیزیک بازی کافی است به بازجویی ها مراجعه کنید (حتی بهتر از نمایشی که در E3 هم پخش شد) تا به فیزیک عالی بازی پی ببرید تمام زمین خوردن ها، لیز خوردن سم روی زمین و انیمشین سم در بالا رفتن از پله ها (از ایرادات نسخه های پیشین) بهترین شکل ساخته شده اند. این قسمت هم دارای مشکل نیست (من تنها مشکلی که در این زمینه دیدم، یکی دوبار از پشت دیوار M & E انجام دادم!)




نور پردازی به نحو بسیار خوبی در آمده. در هنگامی که سم در تاریکی است، صفحه به صورت سیاه و سفید با نوعی رنگ بندی مات در می آید و در هنگامی که در روشنایی هستید، صفحه به تنوعی از طیف رنگ ها در می آید.
این سبک نور پردازی باعث اتفاق جالبی شده است، برای مثال دشمنانی که از چراغ قوه ی اسلحه اشان استفاده می کنند، در صورتی که نور را به بخشی بگیرند آن بخش رنگی می شود. این قضیه ی بازی در تاریکی نیازمند نور پردازی مناسبی بود که سازندگان به خوبی توانستند آن را فراهم کنند.
تصوير بازی وضوح بالايي دارد و سازندگان با استفاده از تکنیک Blur در بازی، به واقعی شدن هر چی بیشتر بازی کمک به سزایی کردند. از نکات بارز بخش گرافیکی به سایه ها می توان اشاره کرد که بسیار نرم و واقع گرایانه هستند و هیچ مشکلی در آنها دیده نمی شود.
منوی بازی هم محیطی کاربر پسندانه و کاربردی آسان دارد و تم اصلی منو با لوگوی بازی همخوانی بالایی دارد.
بخش جلوه های بصری و گرافیک با وجود مشکلات کوچک، اما بسیار محدود در سایه ی داستان و گیم پلی عالی این عنوان، قابل چشم پوشی است.

صداگذاری و موسیقی

در زمینه ی موسیقی، واقعاً باید به سازندگان آفرین گفت. موسیقی کاملاً با محیط و حال و هوای سم هماهنگ است و همخوانی دارد، این موضوع در همان اول بازی (در قسمت صحبت با آنا) هم مشخص است. حتی گاهی که در تاریکی هستید اما کم کم موقعیتتان در حال لو رفتن است، موسیقی با ریتمی تند و اکشن کم کم جای سکوت را فرا می گیرد. موسیقی بازی توسط Michael Nielsen و Kaveh Cohen کار شده است که اولین تجربه ی آنها در بازی های ویدئویی است.
در کانویکشن همچنین از موسیقی های کامپیوتری هم که اکثراً برای صحنه های اکشن به درد می خورند استفاده شده است. شاید در آخر بازی هم توجه زیادی به موسیقی بازی نکرده باشید، اما مطمئناً این موسیقی بازی بود (که کامل ترین بخش بازی هست) که شما رو درگیر گیم پلی کرده بود.
صداپیشگی شخصیت ها مخصوصا سم فیشر عالی هستند. Michael Ironside با صدای جاودانه خود بار دیگر یار و یاور سم فیشر در این نسخه است. صدایی پر ابهت و آکنده از خشم و غم و نفرت به وضوح در دیالوگ های سم مشخص است. سم فیشر همچنان به مانند گذشته جملات و دیالوگ هایی فوق العاده ای دارد. او با همه مشکلاتی که در سر راه دارد، هنوز هم لحن طنز آمیز خود را حفظ کرده است!



تکه کلام هایی که سم گاهی به کار می بره واقعا زیباست، برای مثال:
وقتی سم فیشر یک دشمن رو از پشت می گیره و می خواهد به عنوان سپر انسانی (گروگان) از او استفاده کنه میگوید "بریم یه دوری بزنیم!" یا "فکر می کنی دوستات چقدر برات اهمیت قائل هستند؟"
و یا موقع بازجویی "صورت با دیوار آشنا شو! دیوار با صورت آشنا شو!" و همچنین موقعی که سم از پنجره يك گارد را به زمين پرتاب مي كند، مي گويد: "دفعه بعد از پله ها استفاده كن!"
بازی پر است از چنین حرفا و دیالوگ هایی از سم. دیالوگ های سم و بقیه شخصیت ها کاملاً بیان گر شخصیت آنهاست و با آنها همخوانی دارد، مثلاً در اوایل بازی سم بازی از دیالوگ ها کاملاً می توان فهمید که سم زندگی قبلی خود را کنار گذاشته و به مردی تنها تبدیل شده. در کل این قسمت هم مانند سری قبلی عالی از آب در آمده و هنوز دیالوگ های سم در ذهن من هستند! سم در این نسخه با خودش هم صحبت می کنه و هز ار چند گاهی نقل قول های جالبی رو بیان میکنه!
دیالوگ های نگهبانان شاید چندان متنوع نباشد و چندین بار شاهد تکرار شدن یک دیالوگ هستیم. اما مثلاً وقتی به یک چراغی که بالای سر نگهبان وجود دارد شلیک کنید، ترس را کاملاً در وجود او حس می کنید و سعی می کنند تا با به کار بردن دیالوگ های تحریک کننده سم رو از محل مخفی شدن اش بیرون بکشند: "چرا مثل یک گربه قایم شدی؟ بیا بیرون و بجنگ!" و یا زمانی که یک EMP بین آنها پرتاب می کنید، شاهد فریاد کشیدن و فرار کردن طبیعی آنها هستیم. حتی این گونه دیالوگ ها در بعضی شخصیت های اصلی بازی هم دیده میشه. مثلاً کوبین به شدت از سم فیشر هراس دارد و در هر دوباری که با او برخورد می کنه (مخصوصاً بار دوم) از دیالوگ ها و لرزش صدای وی کاملاً ترس در وجود او موج می زند.
این ناسزا گفتن و به نوعی فحش دادن هم با اینکه باعث واقعی جلوه دادن می شود، ولی شاید نکته ی منفی محسوب شود (در برخی مراحل این موضوع شدت می گیرد!) دیالوگ های بازجویی ها هم که دیگر جای خود دارند!
البته از موضوع صداگذاری عالی اسلحه ها و انفجار ها هم نباید بگذریم، همیشه این موضوع در سری SC مورد توجه بود و در مورد کانویکشن هم این موضوع با کیفیت بهتری صدق می کنه.

کلام آخر

شاید تغییرات گیم پلی برای بعضی از فن ها و طرفداران بازی ناخوشایند بود، ولی تک تک المان های گیم پلی و داستان عالی Conviction باز هم طرفداران رو از این عنوان خوشحال کرد. بیان سینماتیک، جذابیت های هنری بالا و بالاخره گیم پلی عالی که مخلوطی از اکشن و مخفی کاری است همه دست به دست هم داده اند تا با وجود مشکلات معدودی در بعضی زمینه ها کانویکشن رو به یکی از بهترین عناوین در این سبک تبدیل کنند. هیچگاه به خاطر داستان یا گرافیک نبوده است که سری SC به محبوبیتی دست یافته بود، بلکه به خاطر گیم پلی ناب آن بود. و ما در این نسخه هم با اضافه شدن المان ها و قابلیت های جالب و با توجه به اینکه هسته ی قسمت مخفی کاری تغییر نکرده است، با گیم پلی ای نسبتاً عالی رو به رو هستیم.در آخر به موضوعی که مکس بلاند کارگردان بازی گفته است، اشاره می کنم: "داستان Sam Fisher هنوز تمام نشده است........"




نکات تکمیلی


* لیست و لوکیشن های مراحل بازی (قسمت داستانی و تک نفره)


Marketplace, Valetta, capital of the Republic of Malta
Kobin's Mansion, Valetta, capital of Malta
Price Airfield, Washington D.C
Diwaniya, Iraq, 1991 Gulf War/Desert Storm
Washington Monument, Washington D.C
White Box Technologies, possibly Washington D.C
Lincoln Memorial, Washington D.C
Third Echelon Headquarters
Michigan Ave. Resevoir, Washington D.C
Downtown District, Washington D.C
White House, Washington D.C


*

سم در این نسخه از اسلحه SC3000 استفاده می کند که جایگزین SC20K مخصوص خود شده است.

*

نوعی جدید از عینک سم فیشر (Sonar Goggles)

*

عینک های چند کاره ای که دشمنان در اواخر بازی از آن بهره می برند!

ممنون امیرحسین جان